8 lutego 2019 roku, w 110. rocznicę śmierci Mieczysława Karłowicza w Kościele św. Krzyża w Zakopanem wystąpił legendarny skrzypek Konstanty Andrzej Kulka oraz Orkiestra Akademii Beethovenowskiej pod dyrekcją Moniki Stefaniak. W programie znalazły się symfoniczne dzieła Karłowicza.
Publicysta i autor znakomitych zdjęć tatrzańskich, miłośnik narciarstwa, pionier taternictwa i jeden z inicjatorów powołania Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a przede wszystkim autor wspaniałych kompozycji symfonicznych i poematów. Jego twórczość należy do najdonioślejszych zjawisk w muzyce polskiej przełomu XIX i XX wieku. Karłowicz był bowiem jednym z tych nielicznych rodzimych twórców, którzy dotrzymywali kroku najwartościowszym nurtom współczesnej muzyki, doskonale władając wielkimi orkiestrowymi formami. Tragiczny los przekreślił jednak szanse na dalszy rozwój tej niezwykłej kariery. Swoją miłość do gór przypłacił przedwczesną śmiercią pod lawiną na zboczach Małego Kościelca.
Dokładnie w 110. rocznicę śmierci artyści oddali hołd temu wybitnemu polskiemu twórcy. Podczas uroczystego koncertu „Karłowicz in memoriam” zabrzmiały jego symfoniczne dzieła.
Program otwierał emocjonalny i ukazujący poetycką refleksję nad ludzkim losem Prolog symfoniczny „Biała gołąbka” skomponowany do poematu dramatycznego zapomnianego dziś literata Józefata Nowińskiego. To przykład wczesnej twórczości Karłowicza, naznaczonej wpływami niemieckich romantyków, ale jednocześnie zdradzającej unikalny temperament artystyczny kompozytora.
Do najbardziej popularnych utworów kompozytora należy z pewnością błyskotliwy Koncert skrzypcowy A-dur, jedno z najciekawszych dzieł tego gatunku w neoromantycznej literaturze skrzypcowej. W interpretacji tej właśnie kompozycji podziwialiśmy legendę polskiej wiolinistyki – Konstantego Andrzeja Kulkę.
Wieczór zamykał słynny Poemat symfoniczny „Odwieczne Pieśni”.